Podstawowym celem postępowania restrukturyzacyjnego (restrukturyzacji) jest uniknięcie ogłoszenia upadłości. Poprzez zastosowanie odpowiednich środków restrukturyzacyjnych oraz zawarcie układu z wierzycielami dłużnik ma szansę przezwyciężyć problemy finansowe i zaspokoić wierzycieli zgodnie z postanowieniami układu. Postępowanie restrukturyzacyjne stanowi formę ratunku dla przedsiębiorcy, próbę wyjścia na prostą finansową. Upadłość jest natomiast środkiem ostatecznym, gdy nie ma już szans na poprawę sytuacji ekonomicznej i finansowej przedsiębiorstwa. Warunkami otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego są zatem: 1/ Początkowy stan niewypłacalności lub zagrożenie niewypłacalnością. 2/ Złożenie wniosku restrukturyzacyjnego. 3/ Brak pokrzywdzenia wierzycieli. 4/ Zdolność do bieżącego zaspokojenia kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania.
Podsumowując, żeby restrukturyzacja miała sens, muszą istnieć podstawy do twierdzenia, że na drodze procedury restrukturyzacyjnej dłużnik zaspokoi wierzycieli w uzgodnionym stopniu i jednocześnie osiągnie cel postępowania tzn. uchroni się przed upadłością. Z tych względów ustawa nakazuje oddalić wniosek o restrukturyzację, która byłaby z góry skazana na porażkę i prowadziła jedynie do pokrzywdzenia wierzycieli. Restrukturyzacja może uchronić od upadłości i dać dłużnikowi drugą szansę, ale musi być wszczęta na odpowiednio wczesnym etapie jego problemów finansowych.