Syndyk jako organ prowadzący właściwe postępowanie upadłościowe ma do wykonania w jego toku szereg czynności o charakterze prawnym, administracyjnym, finansowym, rozliczeniowym, sprawozdawczym. W przypadku należytego wykonywania obowiązków na syndyka mogą zostać nałożone sankcje. Należą do nich: zwrócenie uwagi na uchybienie ( art. 152 ust. 1 p.u.); upomnienie (art. 169a ust. 1 p.u.); nałożenie grzywny (art. 169a ust. 2 p.u.); odwołanie syndyka lub jego zastępcy (art. 170 ust. 1 p.u. i art. 171 ust. 1 p.u.).
Najłagodniejszym środkiem dyscyplinującym syndyka jest zwrócenie mu uwagi przez sędziego-komisarza. Dzięki temu środkowi sędzia-komisarz może sprawować bieżący nadzór nad czynnościami syndyka i zapobiegać dopuszczeniu się przyszłych uchybień.
Kolejny środek dyscyplinujący stanowi upomnienie. Upomnienie stosuje się w przypadku gdy syndyk nie wykonuje swoich obowiązków albo nienależycie wykonuje swoje obowiązki.
Następny środek sankcyjny stanowi nałożenie na syndyka grzywny. Podstawą nałożenia grzywny może być wyłącznie istotne uchybienie obowiązkom lub brak poprawy w wykonywaniu obowiązków, pomimo wcześniejszego upomnienia. Wysokość grzywny może wynieść od 1.000 zł do 30.000 zł w zależności od stopnia i wagi uchybienia.
Najbardziej represyjny środek stosowany wyłącznie w przypadku dopuszczenia się przy syndyka najpoważniejszych nieprawidłowości stanowi odwołanie syndyka. Środek ten orzekany jest z urzędu, w przypadku rażącego uchybienia w wykonywaniu obowiązków lub braku poprawy w wykonywaniu obowiązków, mimo nałożonej grzywny. Do odwołania syndyka dochodzi również wtedy, gdy pomimo wezwania syndyk nie przedłoży dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie lub oświadczenia o braku przeszkód do pełnienia funkcji.
Jak widać z powyższego przepisy przewidują szeroki wachlarz instrumentów dyscyplinujących syndyka, począwszy od najłagodniejszych, a skończywszy na odwołaniu z pełnienia funkcji. O zastosowaniu danego środka decyduje sąd lub sędzia-komisarz.